முகநூல் தந்த முத்துக்கள் மூன்று

  மதி!

விண்மீது தவழ்கின்ற வெணமதியைப் பாராய்-இரு

   விழிகண்ட அழகாலே விரிவதனைக் கூறாய்!

மண்மீது தவழ்கின்ற ஒளிவெள்ளம் பாலே-அதை

   மழைமேகம் சிலபோது மறைக்கின்ற தாலே!

கண்பட்டே விட்டதென கலங்கிடவும் நெஞ்சம்-அந்த

   கருமேகம் விளையாடி போவதென்ன கொஞ்சம்!

தண்ணென்ற குளுமைதனைத் தருகின்ற நிலவே-நாளும்

   தருகின்ற கற்பனைகள் சொல்வதெனில் பலவே!

            தென்றல்!

தவழ்ந்தோடி வருகின்ற தென்றலெனும் காற்றே-மேனி

   தழுவுகின்ற காரணத்தால் இன்பமது ஊற்றே!

உவந்தோடிப் பெருகிடவும் கரைகாண வெள்ளம்-நன்கு

  உருவாகி உணர்வாகப் பாயுதுபார் உள்ளம்!

சிவந்த்தோடும் வெட்கத்தில் காதலியின் முகமோ-உனை

   செப்பிடவும் ஒப்பிடவும் காதலிக்கும் அகமோ!

தவழ்ந்தாடி வருகின்றாய் தென்றலெனும் சேயோ-இன்பத்

   தமிழ்போல எமைநாடி தொடுகின்ற தாயோ!

          நினைவு!

கரைதாண்டி வாராத அலைபோல நினைவே-நெஞ்சக்

   கண்மூட முயன்றாலும் கலையாத கனவே

தரைபட்ட மீனாக துடித்திடுவாய் ஏனோ-உரிய

   தடமாறி தடுமாறி தவித்திடுவாய் தானோ

சிறைபட்ட பறவையென சிலநேரம் கிடப்பாய்-உயர்

   சிந்தனையின் வயப்பட்டே கவிதைகளைப் படைப்பாய்

குறைபட்டும், குறைசொல்லும், குறையெதற்காம்! தேவை-நற்

   குணங்காணும் வழிச்சென்று செய்திடுவாய் சேவை

               புலவர் சா இராமாநுசம்