தாங்காது தாங்காது
இயற்கைத் தாயே –உடன்
தடுத்திடு வாராமல்
தொத்து நோயே
தூங்காத விழியிரண்டின்
துணையக் கொண்டும் விரைந்து
தொலையாத
இரவுயென துயரம் மண்டும்
நீங்காத என்றேதான்
நாளும் பொழுதும்-அந்தோ
நிலையான
நிலையாலே நெஞ்சுள் அழுதும்
தேங்காது கண்ணீரும்
சிந்து கின்றோம் -இயற்கைத்
தேவியேயுன் திருவடி தொழுது
நின்றோம்!
புலவர் சா இராமாநுசம்