மாண்டார் இல்லை மாவீரர்-வீணில்
மகிழும் பக்சே பாவீநீர்
மீண்டு(ம்) வருவார் அறிவீரே-ஈழம்
மீள ஆட்சி புரிவாரே
வேண்டாம் இனியும் கொடுங்கோலும்-எனில்
வீணில் படுவீர் அலங்கோலம்
பூண்டே அற்றுப் போவீரே-இந்த
புலவனின் சாபம் ஆவீரே
கெட்டவர் என்றும் கெடுவதில்லை-குணம்
கெட்டவ உன்னை விடுவதில்லை
பட்டவர் நாங்கள் உன்னாலே-அப்
பழியும் பாவமும் பின்னாலே
விட்டதாய் நீயும் எண்ணாதே-மேலும்
வேதனை எதையும் பண்ணாதே நீ
தொட்டது எதுவும துலங்காதாம்-இனி
தோல்வியே உனகுலம் விளங்காதாம்
அல்லல் பட்டு ஆற்றாது-அவர்
அழுத கண்ணீர் கூற்றாக
வள்ளுவர் குறளில் வடித்தாரே-இரவல்
வாங்கி யாவது படித்தீரா
கொல்லல் உமக்குத் தொழிலென்றே-உலகம்
கூறச் செய்தீர் மிகநன்றே
வெல்லப் போவது நாங்கள்தான்-நொந்து
வீழப் போவது நீங்கள்தான்
புலவர் சா இராமாநுசம்
அறம்.
ReplyDeleteமிக்க தன்றி!
Deleteமிக்க தன்றி!
ReplyDeleteமாவீரர்கள் சாவதில்லை!
ReplyDeleteசாவின் பின்னும் வாழ்கின்றனர்!
மிக்க தன்றி!
Deleteமறவர்கள் மரிப்பதில்லை...
ReplyDeleteஉணர்வுமிக்க உன்னத கவிதை ஐயா!
என் பணிவான வணக்கமுடன் வாழ்த்துக்களும்!
மிக்க தன்றி!
Deleteமிக்க நன்றி!
ReplyDeleteகொல்லல் உமக்குத் தொழிலென்றே-உலகம்
ReplyDeleteகூறச் செய்தீர் மிகநன்றே
வெல்லப் போவது நாங்கள்தான்-நொந்து
வீழப் போவது நீங்கள்தான்//எப்போது அந்த நாள் வருமென்றே காத்திருக்கின்றோம்
சிறப்பாக சொல்லியுள்ளீர்கள்....
ReplyDelete