வெண்பா- நான்கும் இயற்கைப் பாங்கும்!

தென்றல்  வரவேற்க தீந்தமிழோ தாலாட்ட

அன்றங்கே பூத்தப்பூ ஆடிடவும் –நின்றமரம்

நீண்ட கிளையாலே நீங்கா நிழல்தருமே

தூண்ட உணர்வன்றோ தான்

சோலைக் குயிலங்கே சொக்கும் குரல்காட்ட

வாலைக்  குமரியென  வாவியிலே –மாலைமதி

தன்முகத்தைக் காட்டி தவழ்கின்ற மேகத்துள்

நன்றே மறைப்பதா நன்று

தேன்தேடி  வண்டொன்று தேன்மலரை நாடிவர

தான்தேடி சேர்த்தனை தந்திடுமே – வான்வரையில்

வீசும் மணம்போல வேந்தனவன  மார்பினிலே

பூசுகின்ற சந்தனமாய்  சொல்

இயற்கை எழில்சூழந்த ஏற்றமிகு காட்சி

செயற்கை அளித்திடுமா செப்பு –வியப்புமிகு

எண்ணற்ற பல்வசதி இன்றிங்கே வந்தாலும்

பண்ணற்ற பாவலவோ பார்

              புலவர்  சா  இராமாநுசம்