ஏனோ தொடங்கினேன் வலைப் பூவே!

    ஏனோ தொடங்கினேன் வலைப் பூவே-பலவும்
    எழுதிட நாளும் களைப் பாவே

    தேனாய் இனித்தது தொடக் கத்தில்-ஏதும்

    தேடுத லின்றி இதயத் தில்

    தானாய் வந்தது அலை போல-இன்று

    தவியாய் தவிக்குதே சிலை போல

    வானாய் விரிந்திட சிந்தனை கள்-கவிதை

    வடித்தால் வருஞ்சில நிந்தனை கள்  

    உண்ணும உணவும் மறந் தாச்சே-அந்த

    உணவின் சுவையும் துறந் தாச்சே

    எண்ண மெல்லாம் வலைப் பூவே-பொழுதும்

    எழுதத் தூண்டின தலைப்  பூவே

    போதை கொண்டவன் நிலை யுற்றேன்-நாளும்

    புலம்பும் பயித்திய  நிலை பெற்றேன்

    பொழுதும் சாய்ந்தே போன துவே-களைப்பில்

    புலவன் குரலும் ஓய்ந்த துவே

    பாதி இரவில் எழுந் திடுவேன்-உடன்

    பரக்க பரக்க எழுதி டுவேன்

    வீதியில் ஒசைவந்த வுடன்-அடடா

    விடிந்த உணரவும் வந்தி டிமே

    தேதி கேட்டால தெரி யாதே-அன்றைய

    தினத்தின் பெயரும் தெரி யாதே

    காதில் அழைப்பது விழுந் தாலும-என்

    கவன மதிலே செல்வ தில்லை

    படுத்த படிய சிந்திப் பேன்-என்

    பக்கத் தில் பேனா தாளுமே

    தொடுக்க நெஞ்சில் இரு வரிகள்-வந்து

    தோன்றும் ஆனல் நிறை  வில்லை

    அடுத்த வரிகள் காணா தாம்-அந்தோ

    அலையும் நெஞ்சே வீணா தாம்

    எடுத்த பாடல் முடியா தாம்- எனினும்

    ஏனோ  இதயம் ஒயா தாம்

    அப்பா  வேதனை ஆம்  அப்பா-தினம்

    ஆனது என் நிலை பாரப்பா

    தப்பா-?  தொடங்கின வலைப் பூவே-நெஞ்சம்

    தவிக்க எண்ணம் சலிப் பாவே

    ஒப்பா யிருந்ததே என் னுள்ளம்-தேடி

    ஓடுமா சிந்தனை பெரு வெள்ளம்

    இப்பா போதும் முடி யப்பா-சோர்வு

    எழவே தொடரா படி யப்பா

              புலவர் சா இராமாநுசம்