பதிவர் சந்திப்பும் பாராட்டுக் கவிதையும்!

காணாது தம்முள்ளே நட்பு கொண்ட-சங்க

   காலத்து பிசிராந்தை சோழன் போல!

காணாது வலைவழியே கண்ட பலரும்-அங்கே

   கண்ணுற்று களித்திட நெஞ்சம் மலரும்!

  

இதயத்தில் வாழ்ந்திடும் திருநா ளாகும்-அது

   என்றுமே மறவாத ஒருநா ளாகும்!

உதயத்து எழுகின்ற கதிரைப் போல-என்

   உள்ளத்தில் உவகையோ எழவும் சால!

தலைநகர் சென்னையில் பதிவர் கூடி-ஏதும்

  தன்னலம் இல்லாத வழியே நாடி!

இலைநிகர் எனச்சொல்ல செய்த பணியே-அதை

   இயம்பிட வேண்டுமா? தங்க அணியே!

குடத்துள்ள விளக்கினைக் எடுத்துச் சென்றே-உயர்

   குன்றின்மேல் வைக்கின்ற செயலைப் போன்றே!

நடத்தினர் அறிமுக நிகழ்வு ஒன்றே-உலக

   நாடுகள் அறிந்துமே புகழ நன்றே!

வயதுக்கு மீறிய அறிவும் பெற்றே-அங்கு

   வந்திட்ட குழந்தையைக் காண லுற்றே!

வியப்புக்கே போனோமே நாங்கள் எல்லாம்-மேலும்

   விளக்கிட தமிழிலும் இல்லை சொல்லாம்!

எண்ணற்ற மரங்களை நாளும் நட்டார்-நம்

    எண்ணத்தில் பதியவே உரையும் இட்டார்!

கண்ணற்ற கயவரே! மரத்தை வெட்டும்-உம்

   கயமைக்கு இனியேனும் முடிவு கட்டும்!

மாப்பிள்ளை கோகுலும் விருது பெற்றார்-அவர்

   மகிழ்விலே கண்ணீரும் தளும்ப லுற்றார்!

மாப்பிள்ளை அழைப்பிதழ் தந்துவி ட்டார்-வந்தோர்

   மனமார அங்கையே வாழ்த்தி விட்டார்!

நிகழ்சிக்கு வித்தாக, சிவக்குமார் நண்பருடன்-அரிய

   நிகழ்ச்சியைத் தொகுத்திட்டார் கேபிள் சங்கர்!

புகழ்ச்சி உரியவரே வந்தோர் எல்லாம்-மேலும்

   போற்றலுக்கே ஆளானார் சங்கர லிங்கம்!

வந்தாரின் வயதில் மூத்தோன் யானே-ஆயின்

   வலைதன்னில் மிகமிக இளையோன் நானே!

தந்தார்கள் பரிசதரும் வாய்பு தானே-இத்

   தரணியில் வாழும்வரை மகிழ நானே!

              புலவர் சா இராமாநுசம்