நாளை உமது துக்கதினம்!

மாயா மாயா மாயாவே-நீர்

     மறைந்த துயரம் ஓயாவே!

காயாய் உதிர்ந்து போனீரே-அந்தோ

     காலன் கைவசம் ஆனீரே!

தேயா பிறையாய் மனவானில்-என்றும்

    தெரிய வாழ்வாய் குணவானே

சாயா குன்றே பதிவுலகில்-ஏனோ

     சாய்ந்தாய் நிலைப்பது எதுவுலகில்?

உன்னை நினைத்தே வாடுகின்றோம்-உம்

    உறவைப் புகழ்ந்தே பாடுகின்றோம்

என்ன துயரம் என்றேனும்-உங்கள்

    எழுத்தில் அறியோம் ஒன்றேனும்

மின்னல் இன்றி இடியொன்றே-வந்து

    மேலே விழுந்தது போலின்றே

கன்னல் எழுத்துக் கலைவாண-உமக்கு

    கண்ணீர் அஞ்சலி செய்கின்றோம்!

தனக்கெனத் தனித்திறன் மிகுந்தவரே-உறவு

    தவிக்க விண்ணில் புகுந்தவரே

மனத்துயர் ஆற்றிட மருந்துண்டா-உமை

    மறந்திட எமக்கே வழியுண்டா?

கனவென மறைந்து விட்டீரே-எம்

    கண்ணின் பார்வைக்கு எட்டீரே

அனைவரின் அழுகுரல் கேட்டீரா-ஒரு

    ஆறுதல் உரைக்க மாட்டீரா?

நாளை உமது துக்கதினம்-என

     நம்ப மறுக்குது எமதுமனம்

வேளை வந்தா? போய்விட்டீர்!-தலை

     விதியென சொல்லவா உயிர்விட்டீர்!

ஆளை எங்கே காணோமென-செய்தி

     அறியார் கேட்டால் சொல்வதென

காளை போல வலம்வந்தீர்!-என்ன

     கருத்தில் விண்ணாம் புலம்சென்றீர்!

     

             புலவர் சா இராமாநுசம்