தானேப் புயலும் வந்தாயே !

தானேப்  புயலும்  வந்தாயே-ஊரின்
        தடமே  மாறிடச்  செய்தாயே
ஏனோ  இத்தனைக் கோபம்தான்-அந்த
        ஏழைகள்   வாழ்வே  பாபம்தான்
 காணாக்  கொடுமை  இதுவரையே-நீ
        காட்டிய  வேகம்  இலைவரையே
 வீணாய்   போனதே   ஊரெல்லாம் -பெற்ற
        வேதனை   உன்கோப்  பழிசொல்லாம்

 முந்திரிக்  காடுகள்  அழிந்தனவே-நன்கு
        முற்றிய   கரும்புகள்  அழிந்தனவே
  சிந்தினர்  கண்ணீர்  மழைபோல-இனி
        செழிப்பது   எப்போ  முன்போல
  வந்தது   சிலமணி   நேரம்தான்-ஆனால்
         வாழ்வையே  அழித்தது   கோரம்தான்
  நிந்தனைப்  பெற்றாய்  தானேநீ-என்றும்
         தீங்கா  நிலையில்  ஏனோநீ

  குடிநீர்க்   கூட  கிடைக்கவில்லை-எனக்
         குமுறும்   மக்கள்  படும்தொல்லை
 இடிபோல்   நெஞ்சில்   விழுகிறதே-மக்கள்
      இனமே   முற்றும்    அழுகிறதே
   கொடிய   அரக்கன்  செயல்போல-பெரும்
       கொடுமையே  தந்தாய்!  புயல்சால
   விடியா   இரவுகள்  ஆனதுவே-மின்
      விளக்கு  முற்றும்  போனதுவே!

 
  எத்தனைக் கோடிகள்  போயிற்றே-உயிர்
       இழப்புகள்   பலவும்  ஆயிற்றே
  சித்தமே   கலங்கிக்  கிடக்கின்றார்-ஏதும்
       செய்வது   அறியா ?  நடக்கின்றார்
  இத்தனைக்   காலம்   உழைத்தோமே-இனி
       எப்படி   நாமும்  பிழைப்போமே
  பித்தனாய்ப்   புலம்பிட   ஆனாரே-துயரப்
      பேயிக்கு   ஆளாய்   போனாரே!

                 
                புலவர்  சா  இராமாநுசம்