மலரினமே மலரினமே

 மலரினமே  மலரினமே
         மாசற்ற    மலரினமே
 நிலமடந்தை   நீள்வயிற்றில்
        நீபிறந்தாய்   ஆனாலும்
 பலரகத்தில்   பாரினிலே
       பலவகையில்    மலர்ந்தாலும
 சிலரகத்தில்  மட்டுமந்த
        சிரிக்கின்ற   மணமேனோ

 வண்ணத்தில்  பலவகை
          வடிவத்தில்   பலவகை
  எண்ணத்தில்     பலவகை
         எழுகின்ற  கவிவகை
  கண்ணைத்தான்   பறிக்கின்றீர்
        கற்பனையில்   பிறக்கின்றீர்
  பெண்ணைத்தான்   பாராட்ட
         பெருமையுடன்   சீராட்ட!

  கோடிக்   கணக்கினிலே
       குவிந்தாலும்   ஒருநாளில்
 வாடிப்    போவதனால்
      வருந்திடிதே   எமதுள்ளம்
  தேடிவந்தும்மை   தெரிவையரும்
     தேவையெனப்   விலைகொடுத்தே
  சூடிமகிழ்வாரே   மணத்தைச்
     சொல்லிப்  புகழ்வாரே

      புலவர்  சா  இராமாநுசம்