கயிர்நீண்டு தொங்குதடா எழுவாய் நீயே

 உயிர்மூன்று ஊசலென கண்முன் ஆட-அதை
    உணராது உறக்கத்தில் விழிகள் மூட
 மயிர்நீப்பின் உயிர்வாழா. கவரி மானா-அட
     மறத்தமிழா சொன்னதெலாம் முற்றும் வீணா
 வயிர்நிறைய போதுமென அந்தோ நோக்கே-ஏனோ
      வந்ததடா சொந்தமடா அங்கே தூக்கே
 கயிர்நீண்டு தொங்குதடா எழுவாய் நீயே-பொங்கும்
      கடலாக அலையாகி எதிர்ப்பாய் நீயே

 செய்யாத குற்றத்தை செய்தார் என்றே-பழி
     செப்பியே சிறைச்சாலை தன்னில் இன்றே
 பொய்யாக இருபத்து ஆண்டும் செல்ல-உடன்
      போடுவீரே தூக்கென ஆள்வோர் சொல்ல
 ஐயாநான் கேட்கின்றேன் இதுநாள் வரையில்-அவர்
     அடைபட்டு கிடந்தாரே ஏனாம் சிறையில்
 மெய்யாக இருந்தாலே அன்றே அவரை-தூக்கு
    மேடையில் ஏற்றினால் கேட்பார் எவரே

 வீணாகப் பழிதன்னை ஏற்க வேண்டாம்-அவரை
      விடுவிக்க கௌரவம் பார்க்க வேண்டாம்
 காணாத காட்சிபல காணல் நேரும்-எதிர்
     காலத்தில் இந்தியா உடைந்து சிதறும்
 நாணாத தமிழனாய் இருக்க மாட்டோம்-தனி
     நாடாக கேட்பதற்கும் தயங்க மாட்டோம்
 தூணாக ஒற்றுபட இருந்தோம் நாங்கள்-எம்மை
    துரும்பாக நினைத்தீரே நன்றா நீங்கள்

 இரக்கமின்றி உயிர்மூன்றை எடுத்தல் நன்றா-நல்
     இதயமென சொல்லுவதும உம்முள் இன்றா
 அரக்கமனம் பெற்றீரா சிங்களர் போன்றே-தமிழன்
     அடிமையல்ல மேன்மேலும் அவலம் தோன்ற
 கரக்கமலம் குவித்து  உமை  வேண்டுகின்றோம்-உயிர்
     காத்திடுவீர்! கனிவுடனே என்றேமீண்டும்
 உரக்ககுரல் கொடுக்கின்றார் தமிழர்! உண்மை-எனில்
       ஒற்றுமைக்கு உலைவைப்பார் நீரே! திண்மை

          புலவர் சா இராமாநுசம்